Şiir Sitesi

loş sandık odaları neden çekerdi beni?
çok müphem bir loş sandık odaları neden çekerdi beni?
çok müphem bir sadakor: kendi kendine saklı
bir aysar ürpertisi... geleni ve gideni
olmayan bir oda bu! belki biraz yasaklı;
kimbilir hangi eşya, sandıkta, ölüm kakma;
aynalar açılırken, lavantalar ve ürkü!
Dışardan seslenilir: ‘sakın açık bırakma!..’
Kapatırdım; âh, o mahcup gelinliği ve kürkü...
Bohçalar hep üstüste, simle beyaz, tel duvak;
Beklerdim, parmaklarım değsin... ona dokunmak
Aşklara dokunmaktı... ten ve jorjet bir temas;
Bulanıyor ve atlas... âh, serseri sığınak!..

Onlar yaz gibidirler; yaz’dır, ser serin yatak;
Loş sandık odaları ıslak, derin ve batak...